Marokko
18 August 2007

Marokko 2007

Rabat 28 juli

De dag begon vroeg, om 3 uur gingen we richting vliegveld Brussel Zaventum. Anton (mijn broertje) en mijn vriend Timo brachten Erika en mij naar het vliegveld.
Het inchecken ging snel. Ook waren we vrij vlot door de douane heen. Na een paar goede vluchten via Milaan, kwamen we aan in Cassablanca, Marokko.
Het was inmiddels 1 uur ’s middags. Bij de douane moesten we lang wachten. Na wat geld te hebben gepind besloten we door te reizen naar Rabat, omdat we op de terugweg wel in Cassablanca konden rondkijken. De trein leek ons het makkelijkst dus gingen we in de rij staan om een kaartje te kopen. Blijkbaar snapten veel mensen niet dat we toch echt in de rij stonden te wachten, ze dringen via de zijkant voor. Dit zullen we later nog heel vaak meemaken!
Eigenlijk wilden we nog wel wat water kopen. Maar helaas moesten we dan weer door de controle voor het vliegveld. Dan maar geen water, dat komt vast later nog wel.
De eerste trein duurde ongeveer een half uur. De mensen in de trein waren aardig, ze vroegen waar we naar toe moesten. Ze maakten ons ook duidelijk dat we moesten overstappen in Ain sebaa. De 2e trein duurde nog 1.5 uur. Het was heel druk en echt heel warm. Nog steeds hadden we geen water. De hele tijd hebben we dus gestaan en naar buiten gestaard, dor en droog.
In Rabat aangekomen hebben we meteen wat water gekocht. Op ons gemak liepen we naar Hotel Splendid. Mooi hotel, ruime kamers. Het was inmiddels al 4 uur ’s middags. Toch wilden we nog wel wat zien.
De nauwe straatjes van Kasbah des Oudaias zijn blauw/wit geschilderd. Aan het einde was er een mooi uitzicht over het strand van Sale.
Daarna liepen we naar mausoleum van Mohammed V. Hier was een hoge toren met daarvoor zuilen. In een wit gebouw was het graf van Mohammed V. Dit gebouw had een heel mooi bewerkt plafond.
Ondertussen was het op straat al een stuk drukker geworden. Aan het eind van de middag koelt het af en gaan de mensen de straat op.
Bij restaurant El dimna hebben we onze eerste Tajine op. Lekker!

Meknes 29 juli

Vanwege de hitte heb ik erg onrustig geslapen. Ook begon voor Erika de dag goed. De trap kreeg een goede sopbeurt, en Erika ging languit naar beneden. Gelukkig alleen maar een beetje haar arm zeer gedaan en geen gebroken botten!
In het hotel namen we een ontbijtje. Snel onze tassen gepakt en naar het treinstation. We namen de trein naar Meknes. Deze had een beetje vertraging, maar uiteindelijk konden we instappen. Weer vol, dus staan. Wel hebben we dit keer airco.
Op het treinstation van Meknes bood iemand ons aan om gratis naar een hotel te brengen waarna we een tour naar Volubilis bij hem boeken voor 15 euro pp. Leek ons wel een goede deal. Hij heeft eerst wat hotels laten zien waarbij hij commissie kreeg. Deze waren allen niet naar ons zin. Het 3e hotel hebben we zelf maar aangewezen. Deze was goed. Mooi verzorgt.
Na snel onze spullen hebben afgezet stapten we weer in de taxi om ons naar Volubilis te rijden. Onderweg zien we heuvels met een klein beetje begroeiing. Ook zien we in de verte Moulay Idris. Toen we bij Volubilis uitstapten sloeg de hitte in ons gezicht. Geschat op 43 graden. Al snel kwamen we er achter dat het eigenlijk te heet was om er op je gemak rond te kijken. We hebben dus een klein rondje gelopen en zijn daarna lekker in de schaduw in het restaurant gaan zitten.
Op de terugweg reden we door Moulay idris. Wel een leuk stadje om te zien.
Na even in het hotel te hebben gerust lopen we richting de medina. Het is heet en we kunnen niet een duidelijke ingang vinden. We zijn het zat en lopen weer terug, om onderweg even wat te drinken.
Erika voelde zich niet lekker en ging even liggen. Na een paar uur is ze er nog slechter aan toe. Ik besluit om alleen te gaan eten. En ik hoopte dat het de volgende dag beter gaat met Erika.
Op straat het is een drukte van jewelste. Ik zoek snel een restaurantje uit en bestel een soep. Deze was erg lekker!
Terug in het hotel ga ik ook maar slapen. Helaas slaap ik weer heel slecht door de hitte.

Fez 30 juli

Gelukkig is Erika bij het wakker worden weer opgeknapt.
We namen de trein naar Fes. De trein is weer heel druk, ook zaten de mensen uitgebreid en willen niet opschuiven. Toch hadden we nog een plekje kunnen vinden.
Na een uurtje kwamen we aan in Fes. We namen een taxi naar de medina. Daar bracht een jongen ons naar een aantal accommodatie. De 3e bevalt ons wel en daar blijven we dan ook. De medina zag er erg gezellig uit, kleine straatjes overal mensen. De jongen die ons bij een hotel heeft gebracht heeft een ‘neef’ die ons wel wil gidsen door de medina. Hij bracht ons bij een soort museum met allemaal foto’s, maar dat was niet echt interessant. De tuin en het uitzicht waren wel erg mooi! We werden een tapijtenwinkel ingeloodst. Op het dak zien we weer een mooi uitzicht. Daarna is het natuurlijk de bedoeling dat de verkoper zijn praatje gaat houden. We luisteren even naar wat hij te vertellen heeft, maar nadat hij vraagt of hij ons tapijten mag laten zien, zeggen we dat we daar absoluut niet in zijn geïnteresseerd. Geen probleem en we gaan weer verder met onze tour.
Daarna bracht de gids ons bij de leerlooierijen. Door een winkeltje liepen we naar een uitzichtpunt. Erg interessant om te zien. Natuurlijk proberen ze ons iets van leer te verkopen. Maar we hadden geen interesse. Onze gids bracht ons bij een parfumwinkeltje. Leuk winkeltje en we willen er wel uren blijven zitten. Uiteindelijk heb ik nog parfum gekocht. We namen een kijkje bij een koranschool. Deze was erg mooi versierd met mozaïek.
Na de tour probeerde de gids met die ander jongen ons een tour naar Merzouga te verkopen voor 300 euro! Niet zo’n goed idee.
Tijdens een wandeling bood een jongen ons een stuk meloen aan. Uiteindelijk zatten we bij hem in het restaurant hele gesprekken te voeren over Marokko.
Hij vertelde dat hij morgen naar Merzouga gaat en dat er 2 engelse meiden meeliften met hem. En of wij ook zin hadden om mee te gaan. Hmm even over nadenken, want inmiddels hadden we al buskaartjes gekocht.
Na even te hebben overlegt en vragen of hij het echt meent dat we mee mogen rijden zeggen we ja.
De afspraak is gemaakt en we ontmoeten Caroline en Terri. De volgende dag aan het eind van de dag zouden we vertrekken. Ons buskaartje kunnen we retour brengen tegen een kleine vergoeding.
’s Avonds aten we lekker in een restaurantje. En ik koop heel veel oorbellen op de markt. Ik vind Fes heel erg leuk.

We moesten uitchecken uit ons hotel, maar onze tassen konden we laten staan. Na het ontbijt gingen we Jalal zoeken. Hij blijkt zijn auto te zijn wassen. We mochten onze tassen in het restaurant van zijn oom en tante zetten. We zien iemand die we herkennen en mochten onze tassen daar laten en gaan die dus snel ophalen. We hebben onze dag ingevuld met internetten en kaarten schrijven.
Omdat het best warm is gaan we al snel richting een terras. Na een paar uur hebben we dat ook wel gezien. Iemand uit het restaurant kwam voorbij en zei dat Jalal er was. Maar Jalal bleek al weer verdwenen te zijn. Caroline en Terri zijn inmiddels ook bij het restaurant gekomen. Na een tijdje besluiten we hem te bellen. Zoals beloofd zou hij komen maar hij wist nog niet wanneer. Maar weer terug naar het restaurant. Inmiddels is het al 17.00 uur geweest en nog geen Jalal gezien. Na een geweldige maaltijd in zijn families restaurant (de beste tajine van de hele vakantie!) bellen we Jalal op. Het blijkt dat zijn auto stuk is en dat hij rond een uur of half 10 ’s avonds zou komen. Prima dan wachten we nog. De andere meiden gaan hun tassen ophalen die bij Jalal thuis staan. Om half 12 ‘s avonds is er nog niemand te zien. We worden ook vriendelijk verzocht om naar buiten te gaan. We spreken een punt af waar hij naar toe zou komen. Daar hebben we nog 45 minuten staan wachten voor hij kwam.
Uiteindelijk gaan we na middennacht op weg. De auto is weer gemaakt en we hebben een lange rit voor de boeg. Gelukkig is het avond en kunnen we stevig doorrijden. Onderweg stoppen we een paar keer voor eten en drinken.

Merzouga 1 augustus

Toen het licht was stopten we bij een paar uitzichtpunten. Erg mooi! Op een gegeven moment merkte ik dat Jalal wat minder geconcentreerd reed. Het bleek dat hij ziek was.
Hij stopte vaak om even te rusten. Gelukkig was hij na en tijdje toch nog opgeknapt.
Om ongeveer een uur of 8 kwamen we aan in Rissani. Daar regelde Jalal dat er een jongen meereed die ons de weg over het onverharde stuk naar Merzouga kon wijzen.
Het onverhard stuk had sporen van vorige auto’s met zijn auto was het nog best lastig om er fatsoenlijk door heen te komen. De jongen had ons de juiste weg gewezen en zonder stukken kwamen we aan in Auberge Lahmada. Jalal kende Maddi die daar werkte. Hij regelde een kamer voor ons en ook een ontbijtje werd voor ons klaargemaakt allemaal zonder betaling! Bij Maddi regelde we een dromedaris tour met een overnachting in de Sahara. De tour ging pas om 18.00 uur weg. We hadden dus nog genoeg tijd om te rusten. Dat hebben we dan ook veel gedaan, want het was erg warm.
Om een uur of 6 werden de dromedarissen klaargemaakt voor vertrek. Wij hadden het geluk dat Maddi een privé tour had geregeld voor ons vijven. Een klein gezellig groepje dus. Er gingen nog 2 mannen mee voor de dromedarissen en ook Maddi ging voor de gezelligheid mee. Langzaam gingen we in een karavaan onderweg. Gelijk nadat we de eerste heuvel overgingen had je het gevoel dat je in the middle of nowhere was. Overal de roodkleurige bergen. Ontzettend mooi. Maddie heeft nog een paar foto’s van ons gemaakt op de dromedarissen. Als je omhoog loopt gaat het wel, maar naar beneden schuurt het langs je benen en ook krijg je zadelpijn van het zitten.
Na 1.5 uur kwamen we bij onze tentenkamp. Het was inmiddels al bijna donker. Veel zie je dus nog niet.
In het midden van het kamp werden dekens uitgespreid. Gelijk werden de trommels te voorschijn getoverd om muziek te maken. Al snel kregen we ook berber whisky (thee) voorgezet. Het was erg gezellig. We probeerden nog even sterren te kijken maar helaas werd het als snel bewolkt. We kregen voor het avondeten tajine kip voorgeschoteld. Erg lekker.
Uiteindelijk was het tijd om te gaan slapen. Erika en ik hadden ons in het midden van de tenten gesetteld. Maar al gauw bleek dat het zand te heet was om te slapen. Toch maar net buiten de tenten gaan liggen. Al snel lagen we in een diepe slaap.

Erg Chebbi 2 augustus

Ik was met de zonsopgang wakker geworden. Net op tijd om nog een paar mooie foto’s te maken. De rest lag nog lekker te slapen. Ik was te onrustig want ik wilde nog wel van de mooie natuur genieten en ook nog een paar foto’s maken.
Na ruim 1 uur was het ontbijt gereed. Brood met jam en marmelade. Na het eten gingen we weer terug naar Auberge Lahmada. Om ongeveer half 9 waren we terug in Lahmada.
Daar konden we genieten van een frisse douche. Die konden we na al dat zand zeker gebruiken. Om een uur of half 10 waren we klaar om weer naar Rissani te vertrekken. Maar volgens mij waren er wat problemen. Na een fikse ruzie kamen de mannen weer tevoorschijn waarna we toch nog konden vertrekken. Maddi reed met ons mee om de weg te wijzen.
Op een gegeven moment kregen Maddi en Jalal een woordenwisseling. Het bleek dat de route die we volgden voor 4x4 waren. Niet geschikt voor een Audi A6. Er waren te veel bulten en kuilen en we voelden stenen langs de onderkant schuren. Ook kwamen we steeds bijna vast te zitten. We moesten regelmatig uitstappen omdat de auto anders vast kwam te zitten in het mulle zand.
Erika zei al dat we veel meer naar rechts moesten dat daar de route lag die we op de heenweg hadden gevolgd. Maddie zei dat we de juiste weg reden en Jalal dacht ook dat we meer naar rechts moesten. We waren verdwaald in de Sahara!
Nog steeds waren ze er niet uit wat ze zouden doen. Het was heet, 48 graden. Ook ons water raakte op. Het water wat we hadden was warm en eigenlijk niet te drinken.
Op een gegeven moment besloot Jalal dat het beter was te wachten. Er kwam gelukkig net een jeep aan. Hij zou eerst zijn klanten afzetten en daarna terugkomen. Wij vonden dat een wijs besluit. Na ongeveer nog een kwartier te wachten kwam de jeep inderdaad terug. Hij wees met veel moeite een andere route. We konden bij hem in zijn jeep zitten zodat de Audi minder beladen was. Na een tijdje was de geasfalteerde weg in zicht. Gelukkig maar!
Het was na 12en voordat we aankwamen in Rissani. Van Maddi kregen we een berber pizza. Brood heel plat gebakken met daartussen gekruid vlees. Erg lekker. Daarna hebben we eerst de auto laten wassen, die zag er niet meer uit!
Inmiddels was het een uur of 3 ’s middags. Toch gingen we nog verder naar Todra gorges. Dat was niet zover rijden. De uitzichten waren weer erg mooi. Onderweg hadden we nog vaak te maken met kleine zandstromen. Ineens helemaal geen zicht meer. We stopten nog bij een restaurant om wat te eten en ook om mooie uitzichten te bekijken.
Toen we in Tinerhir aankwamen gingen we gelijk door om de Todra Gorges te bekijken. Heel mooi, stijle rotsen met een watertje er bij. Overal zitten mensen relaxed met elkaar te kletsen.
Toen het een beetje begon te schemeren zijn we een slaapplek gaan zoeken. Vrienden van Jalal sliepen in een lux hotel langs de weg van Todra gorges naar Tinerhir. Wij gingen daar ook slapen. Mooie kamers met een eigen badkamer en zelfs een zwembad!
We gingen met zijn alle eten. Dat was erg gezellig. Erika ging zwemmen met een Amerikaans meisje, maar ik vond het te koud.
Ik ging dan maar douche. Ondertussen hoorde ik muziek uit het restaurant komen.
’s Avonds hadden we een goed gesprek met Jalal. Hij had om verschillende redenen besloten om de engelse meisjes niet meer mee te nemen. Wij mochten nog wel mee als we dat wilde. Wij vonden het wel gezellig en besloten nog om mee te gaan.

Todra gorges 3 augustus

Om een uur of half 9 hebben we ontbeten bij het zwembad. Er was keuze uit brood en pannenkoeken met jam, marmelade en honing. Lekker ontbeten dus!
Na het ontbijt ging ik lekker zwemmen. Het was wel koud, maar de zon was wel heet.
’s Middags werd Jalal wakker en konden we weer op weg naar Ouarzazate.
Jalal was nog steeds niet helemaal opgeknapt. Eerst gingen we nog naar de Todra gorges om de auto te wassen en om nog van de omgeving te genieten. We ontmoette daar 2 franse jongens, en hebben een kort praatje met hun gemaakt.
Na een rit van 2.5 uur kwamen we aan in Ouarzazate. Daar hadden we snel een goedkoop hotelletje gevonden. ’s Avonds gingen we eten met een oude baas van Jalal en hijzelf natuurlijk. Het was gezellig.


Quarzazate 4 augustus

Wat was het weer heet op de kamer! Gelukkig heb ik toch nog best geslapen. We probeerden om een hotel te boeken voor Marrakesh maar dat lukte niet. Dan zien we daar wel.
Jalal kwam ons halen. We gingen bij de winkel van zijn baas kijken. Die verkoopt van alles van zilver en goud. Een heel leuk winkeltje. Wij kwamen dan ook niet zonder lege handen terug.
Toen we bij kasbah Taourirt kwamen herkende Jalal weer een man. Samen hebben we met hem hebben we eerst even wat gegeten. Een leuk restaurantje met lekker eten.
Na het eten gingen we bij kasbah Taourirt kijken. Van die vriend van Jalal regen we een gratis rondleiding. Het was erg interessant.
Het was net na de middag. Toch gingen we nog onderweg naar Marrakesh. De rit ging door het atlas gebergte. Een moeilijke rit dus. Wel een hele mooie rit. Helaas kreeg ik weer last van wagenziekte. We zagen dat ze mineralenstenen langs de weg verkopen. We hebben nog een hele mooie gekocht.
Na een uur of 5 kwamen we aan in Marrakesh. Toen we in de file stonden ging een alarm af, het bleek dat de auto overhit was. Dit bleef maar duren. En het probleem kon alleen verholpen worden als de auto een nachtje rust kreeg. Inmiddels was het donker en kregen we een woordenwisseling met Jalal. We besloten zelf een taxi te nemen en namen daarbij afscheid van Jalal.
De taxi was snel gevonden alhoewel we wel veel te veel moesten betalen. We lieten ons afzetten bij Djemma el-Fna. Een groot plein met veel activiteiten. Daar zou vast nog wel een plekje voor ons zijn in een hotel. Ik zag er een beetje tegen op want het was al donker en een uur of half 9. We moesten dit plein oversteken. En het was zo druk! Maar iemand sprak ons aan of we en hotel zochten. Deze hadden we dan snel gevonden. Het zag er best leuk uit. En veel zin om verder te zoeken hadden we niet.
We zijn na het inchecken eerst een restaurant gaan zoeken. We hadden die dan snel gevonden. We hebben lekker gegeten. Met ijs toe! We hebben nog even een rondje gelopen op het plein en langs de winkels bij het plein (die later overgaan in de souks). Het viel me meteen op dat de verkoop technieken veel agressiever zijn. Je wordt nog net niet een winkel ingetrokken. Sommige verkopers snappen het wel, die laten je lekker op je gemak kijken.

Marrakesh 5 augustus

We hebben lekker lang uitgeslapen. Eerst was onze was aan de beurt. Snel hebben we wat kleding schoongemaakt.
Na even wat moeite vonden we een restaurant die ontbijt serveerde. Heerlijk omeletje op. Daarna naar de sinaasappelsapkraampjes. Ik was aan het betalen voor de verse sinaasappelsap en toen ik me omdraaide had Erika haar hand al vol met henna tatoo. Dat wilde ze helemaal niet maar het zat er ineens op, zo snel deed die vrouw dat. Ze wilde er natuurlijk belachelijk veel geld voor hebben. Erika wilde natuurlijk eigenlijk niks betalen en dat snapt die vrouw ook wel omdat ze het heeft gedaan zonder netjes te vragen. Na een lange onderhandeling neemt de vrouw toch maar genoegen met een klein bedrag. Wij halen snel die zooi van haar handen voordat het overal zit waar het niet moet zitten.
We hebben nog even snel ons email gecheckt. Toch maar wat bekijken. Eerst de krefoubia moskee bekeken. Daarna wilden we naar paleis el babi. Deze konden we niet vinden, maar kwamen uit bij paleis Bahia. Dit paleis was echt heel mooi. Veel mozaik en steeds konden we een deur verder lopen die ons mooie pleintjes en kamers lieten zien.
Na de bezienswaardigheden gingen we de souks verkennen. Veel smalle straatjes met nog veel meer winkeltjes. De prijzen liggen hoger dan de rest van Marokko. Voor een paar oorbellen vragen ze 6x meer dan dat je in een andere stad heb betaald. Met veel moeite kreeg Erika een eerlijke prijs voor een heel mooie deken. Na de vele reizen hebben we het onderhandelen onder de knie en hebben we veel mooie spulletjes gekocht.
Tussendoor gingen we bij de sinaasappelkraampjes op het plein verse sinaasappelsap kopen. Goed voor de vitamines.
’s Avonds hebben we weer op het plein gegeten met een mooi uitzicht. Daarna hebben we nog van alles bekeken op en rond het plein. Het is ’s avonds gezellig druk.

Marrakesh 6 augustus

Onze accommodatie bevalt goed. Lekker geslapen en overal dichtbij.
Na het ontbijt hadden we een taxi genomen naar le jardin de Majorelle. Een hele mooie tuin. Er staan heel veel verschillende cactussen en mooie bomen met bloemen er in. Er zijn vijvers en een huis die blauw zijn geverfd.
Omdat we nog een buskaartje naar Essaouria nodig hadden gingen we na het bezoek aan de tuin naar het busstation lopen die daar dicht in de buurt moest zijn. Nergens in Marokko zijn er straatnaambordjes. Erg lastig met een weg zoeken. We konden de juiste weg niet vinden, maar we wisten dat we heel dichtbij moesten zitten. Iedereen wees ons de verkeerde kant op. Uiteindelijk hebben we het dan toch gevonden. De bus die we wilden voor de volgende dag zat al vol. Dan maar een bus eerder, de kaartjes waren in ieder geval binnen.
We namen voor ons gemak een taxi naar het paleis die we gisteren niet konden vinden. Gisteren zaten we heel dicht in de buurt. Helaas was het paleis gesloten aan het begin van de middag. We zijn maar weer naar het plein gegaan, waar we weer in de souks gingen ronddwalen.
We bleken de medicijnen van Jalal per ongeluk te hebben meegenomen. Die wilden we terug geven. Hij kwam ze halen maar was nog boos op ons. Met zijn auto ging het niet goed, in de Sahara was er wat stuk gegaan. Uiteindelijk hebben we het toch uitgepraat. We hebben eerst gezorgd dat hij wat at. Want hij was nog een beetje ziek en had al een tijd niks gegeten.
We gaan even mee naar de garage en spreken daarna af om elkaar ’s avonds weer te ontmoeten.
Jalal smste dat hij veel later kwam. Wij hadden honger en hebben wat gegeten. Nadat we Jalal ontmoette gingen we bij de eetstalletjes op Djemma el-Fna kijken om daar wat te eten. Tussen de stalletjes ontmoette we George uit Amerika die met ons mee ging wat eten. Het zag er lekker uit en ik heb toch wat geproefd. Ik wilde op tijd mijn tas in pakken en ik naar het hotel gegaan. Erika en Jalal hebben nog wat rondgekeken op het plein. Ik ben 1.5 uur bezig geweest met inpakken en douchen enzo. Ik lag al te slapen toen Erika terug kwam.

Essaouria 7 augustus

Om 6 uur stonden we op om de bus naar Essaouria te halen. Onze taxi chauffeur snapte niet waar we moesten zijn en zette ons af bij de verkeerde plek. Uiteindelijk begreep hij waar we moesten zijn. Gelukkig hadden we tijd genoeg. We hebben een tasje cake en broodjes gekocht. Die niet allemaal even lekker waren.
De rit duurde ongeveer 3 uur. We zagen onderweg nog geiten in een boom. Erg apart om te zien.
In Essaouria hebben we een taxi genomen naar de Medina. De taxi chauffeur wilde eerst nog zijn konijnenvoer(?) thuis afzetten. Welja, alle tijd. Het hotel van onze keuze zat vol. Maar na even zoeken vonden we een ander hotel in het midden van de medina. Het stadje ziet er leuk uit met zijn smalle straatjes. Het is wel meteen een stuk kouder dan in Marrakesh. Maar dat hield ons niet tegen om naar het strand te gaan. Vlug bikini’s aan en gauw naar het strand. Helaas stond er zo’n harde wind dat je gezandstraald werd. Ook het water was koud.
Ik was het dan ook snel zat. Maar morgen weer een dag met hoop op zon.
Toen we even later met veel enthousiasme onder de warme douche wilde kwamen we met een koude douche thuis. Er stond totaal geen druk op en het water was ijskoud. Ik ben het gaan zeggen en het bleek dat er iets uit stond. Daarna was er wel water.
’s Avonds was het echt koud! We zijn nog bij de zonsondergang wezen kijken maar die was niet heel speciaal. Essaouira 8 augustus

Wakker worden in een klam bed is niet zo fijn. Alles is klam en voelt zweterig aan. (of komt dit omdat niet alles meer fris is?)
Bij een klein winkeltje kochten we broodjes met kaas. We zijn naar de haven gegaan. Daar hebben we een tijdje bij de vissers en de meeuwen staan kijken. We liepen langs een gebouw, die skala du port heet. Daar kon je ook omhoog. Dat wilde we wel zien. Het uitzicht was heel mooi. Het gebouw was oud met veel kanonnen. Wel leuk om te zien. Het waaide nog steeds heel hard.
De blauwe vissersboten liggen er in een mooie harmonie bij wat geweldige plaatjes oplevert. En ook hebben we hier sinaasappelsap stalletjes ontdekt.
Het strand zag er niet zo aantrekkelijk uit vandaag. We besloten dan maar om naar de hamman te gaan. We hadden een standaard behandeling genomen. Na even gestoomd te hebben werden we grondig geschubd. Daarna werden we schoongegoten met warm en koud water. We konden daarna nog stomen. Wat voelden we ons eindelijk weer eens fris!
Verder hebben we wat rondgelopen die dag. Ik heb nog een tijd op ons dakterras met heel mooi uitzicht wat zitten lezen.
Toen we ’s avonds wilden gaan eten was het gaan regenen. Dat valt tegen! Zit je bij het strand regent het. Maar na een tijdje hield het op en konden we een keuze uit een restaurant maken. Daar vonden we er een van, met gezellige banken. Het was lekker eten maar een beetje weinig. Bij een klein winkeltje hebben we dan ook weer koekjes gekocht.

Essaouria 9 augustus

We hebben lekker lang uitgeslapen en daarna eindelijk weer een warme douche genomen. Op straat hebben we pannenkoekjes met honing gekocht. Na even bij de haven te zijn geweest besluiten we dat het zonnig genoeg is om naar het strand te liggen. Eindelijk!
Zal je net zien, binnen een half uurtje was het bewolkt! Geen zon meer te zien, en het zag er niet naar uit dat hij nog zou verschijnen. Dan maar weer het zand van ons afspoelen in ons hotel.

Cassablanca 10 augustus

De laatste lange rit van deze reis. Om 5.15 uur stonden we op om naar het busstation te gaan. Als ontbijt hadden we wat brood en fruit gehaald de dag ervoor.
De bus vertrok op tijd (7 uur) en de rit duurde een uur of 6. Onderweg hadden we een korte stop.
In Cassablanca aangekomen vonden we snel onderdak bij hotel Mon Reve. Een leuk hotel.
Na een maaltijd liepen we naar Hassan II moskee. De grootste moskee van Marokko.
Het was een mooie moskee, erg indrukwekkend. Helaas konden we maar een kort kijkje nemen aan de binnenkant. Er waren geen rondleidingen meer.
Onderweg sprak een man ons aan, die erg vreemd deed. Toen we aangaven dat we geen gesprek wilde, ging hij weg. Kort daarop stopte een wagen en stormde er een man naar buiten. Het leek net of hij ons wilde overvallen ofzo. Maar algauw gaf hij aan van de toeristen politie te zijn, en hij vroeg of die man van daarnet ons had lastig gevallen. We zeiden dat hij een gesprek wilde maar wij niet. Daarmee konden we doorlopen. De man werd tegen de muurgedrukt en meegenomen. Dit alles gebeurde in een paar minuten.
’s Avonds hebben we nog lekker gegeten. Maar Cassablanca vond ik niet zo leuk. De mensen zijn heel opdringerig. En het ziet er ook niet zo gezellig uit in Cassablanca.

Cassablanca 11 augustus

We stonden op tijd op om met de trein naar het vliegveld van Cassablanca te gaan. We waren er heel vroeg, en hadden nog tijd om wat te eten te halen. We moesten weer bij Ain sebaa overstappen. Gelukkig was het dit keer niet heel druk in de trein.
Het inchecken duurde niet zo heel lang. Maar bij de douane wel. Die mannen denken echt dat ze heel veel macht hebben. Maar na een tijd hadden we toch de benodigde uitreisstempels.
We vlogen naar Rome en daar moesten we nog een uur of 4 wachten. Dan maar een pizza eten. En vooral niet te veel doen. Met het landen van het vliegtuig in Brussel eindigde ook deze mooie reis.

Wat vond ik van Marokko na mijn reis?

Positief:

  • De schoonheid van het land hebben mij verrast, net als hoe aardig de mensen zijn.
  • We hebben in mooie accomodaties geslapen.
  • Het eten is echt heerlijk! Meteen een tajine gekocht en koken maar!
  • Mijn tas kwam een stuk zwaarder terug, onwijs veel mooie souvenirs.
  • Het land is goed te bereizen, er gaan veel bussen/treinen.
  • Ik ben nu helemaal gek op de souks daar. Zo leuk om gewoon doorheen te struinen.

Negatief:

  • Casablanca is echt niet leuk!
  • In augustus is het een te warm om te reizen. 45 graden was zo'n beetje het gemiddelde. We moesten dus regelmatig een siesta houden.
Sluiten