Tsjechië 2013

26 april t/m 3 mei

Frankfurt 26 april

Deze dag moesten we allebei nog even werken. Maar al met de vakantie in onze hoofd is deze dag dan ook zo om. De tassen werden ingepakt, we aten nog even bij mijn ouders en daar gaan we! De eerste stop was Frankfurt. We hadden deze keer bewust gekozen voor een tussenstop zodat de rit van ongeveer 7.5 uur werd onderbroken.
Frankfurt dus. De regen kwam met bakken uit de hemel, geen lantaarns langs de snelweg, dus het rijd niet zo heel fijn. Toch reden we lekker vlot door en waren we om 22 uur in Frankfurt. Nog even het hotel zoeken en klaar. Dat viel niet heel erg mee omdat er veel wegen waren afgesloten wegens bouwwerkzaamheden. Gelukkig bracht de tomtom ons uiteindelijk voor de deur. Een parkeerplek bleek niet meer voor de deur te zijn, dus in de stromende regen liepen we met onze tassen. De kamer bleek een schot in de roos voor 49 euro per nacht! Hij was zojuist gerenoveerd, alles rook nog naar nieuw en verf. Mooie meubels en een schaal fruit als toetje op het nachtkastje. We doken dan ook snel het bed in.
Om 4 uur zat ik alweer rechtop, loeiende sirenes vlak bij het hotel, voor de grap dacht ik dat de brandweerkazerne weleens tegenover ons hotel kon zitten. Dit bleek ook zo te zijn! Vandaar dat ze zo dichtbij klonken.

Frankfurt en Soos natuurpark 27 april

Ik had zin in het ontbijt! Volgens de reviews over het hotel zou het niet te pruimen moeten zijn, maar toch had ik wel trek. Beneden in de ontbijtzaal bleek niets minder waar. Er was van alles te kiezen, brood, broodjes, verschillende yoghurt met ontbijtgranen, fruit, vele soorten beleg, warme worstjes en ook nog zalmtoastjes en aspergehapjes. Dat kan toch niet slecht zijn lijkt me. Heerlijk hebben we zitten smullen.
Vlak bij het hotel was een bushalte naar het centrum. Helaas regende het nog steeds, dus een parapulu werd meegenomen. We maakten een kort rondje door het centrum waar veel oude en nieuwe gebouwen door elkaar stonden. De stad vond ik vrij modern aandoen, toch leuk om te zien.

Daarna stapten we weer in de auto om naar natuurpark Soos net over de Tsjechische grens te gaan. Na 4,5 uur rijden stonden we er al. Een pad over houten vlonders leidde ons de weg. Een korte route van 2 km langs bubbelende moddergaten en kokende water stromen. Het landschap deed een beetje Ijslands aan met al die kokende ondergrondse modderbaden. Natuurlijk niet zo spectaculair als Ijsland, maar zeker de moeite waard om te kijken.

We reden verder naar Karlovy Vary. Een luxe kuuroord voor voornamelijk rijke Russische mensen. Dit plaatsje staat bekend om zijn vele kuurbaden waar je meestal minimaal een week verblijft om op doktersadvies een speciale kuur te volgen. In de stad zie je dan ook mensen die uit een speciale zuigbeker water van de natuurlijke mineralebronnen drinken. Deze bronnen liggen door de hele stad verspreid en hebben allemaal hun eigen mineralen samenstelling welke goed voor je lichaam zou zijn.

Helaas was het niet makkelijk om een slaapplek te vinden, de stad bleek te groot om zomaar een leuke plaats te vinden. Via internet vonden we een slaapplek. Sommige pensions waren dicht, niet vindbaar of gewoon vol. Vlak voordat we de moed op wilden geven reden we nog naar een andere wijk. En ja hoor, daar lagen er een paar bij elkaar en de eerste bleek al raak. De aardige mevrouw die het pension A5A runde sprak weinig duits, maar met handen en voetenwerk kwamen we er wel uit. Een leuke kamer met ontbijt.
Die avond aten we lekker in een restaurant, helaas was ik niet lekker geworden en direct na de maaltijd lekker in bed gekropen.

Karlovy vary 28 april

Gelukkig was ik goed opgeknap van een goede nachtrust en konden we na een lekker ontbijt het stadje gaan verkennen. We zaten dicht bij het centrum en gingen dan ook lopen. Op een kaart had de mevrouw van het pension wat bezienswaardigheden aangekruisd. We besloten langs de rivier te lopen, waar blijkbaar de meeste bezienswaardigheden lagen.
Al snel zagen we de eerste bronne. Kranen uit de grond, die warm stoom afgaven. Een slokje leerde ons dat het water niet te zuipen was, dus dat sloegen we maar over. Overal stonden mooie magnolia bomen in volle bloei, dus het dorpje zag er goed verzorgd uit. De huizen zijn pastelkleuren geschilderd en ook goed onderhouden. Wat winkels maakt het gezellig, en gelukkig was het nog niet zo druk op de vroege morgen. Rustig op ons gemak wandelde we langs de rivier. De grootste attractie, een heuse geysir, was helaas gesloten voor publiek. Hoe begreep ik niet want dat ding zou continue water moeten spuiten. Toch wel jammer. We besloten naar uitzichtpunt Diana te gaan. Hiervoor moesten we met een treintje mee die die berg op ging. Boven aangekomen moesten we nog de toren geklimmen, maar het uitzicht was het wel waard. We keken zo over de stad uit en nog verder ook.
De terugweg zouden we ook met het treintje doen, maar we zagen dat er mooie wandelpaden lagen terug het stadje in. Ook zonde als het droog is om die niet te wandelen. Langzaam en met de droge bladeren spelend liepen we weer terug.
Daar weer aangkomen was het tijd voor wat lekkers. Een specialiteit van deze streek zijn de dukaten van Karlovy vary. Een grote platte koek met een cremelaagje met een smaak ertussen. Deze wordt even verwarmd en smullen maar! We vonden ze erg lekker en namen dan ook een paar dozen mee naar huis.
We besloten zelf te koken in het pension, en namer daarbij afscheid van deze stad.

Praag 29 april

Een korte autotocht van zo'n 2 uur bracht ons in de hoofdstad Praag. Een stad die vele mensen willen bezoeken of hebben bezocht. En niet onterecht, het is een mooie stad.
We hadden ons lesje geleerd voor het zoeken naar een hotel in een grote stad, we hadden een dag van te voren een hotel geboekt. Deze lag vlak bij het centrum met parkeerplekken voor de deur. Klonk perfect! De tomtom stond ingesteld en rijden maar. De stad was druk om te rijden, maar we zijn goed terecht gekomen. Gelukkig was de kamer al klaar en konden we inchecken. We bleken op de bovenste verdieping te slapen wat prima was. De kamer was eenvoudig, maar voldeed. Het uitzicht was dan wel mooi over de stad.
Voor de deur stopte een tram die ons midden in het centrum bracht. Hier volgden we de meute mensen richting de bezienswaardigheden. Het plein, met een mooi klokkenspel, de karelsbrug, vele oude gebouwen, mooie tuinen. Het weer was somber, er viel zo nu en dan wat regendruppels, en het bleef donker bewolkt. Jammer. Nadat we de mooie stad hadden bekeken had Timo zere voeten, we besloten voor hem goede wandelschoenen te zoeken die we ook zo hadden gevonden in de grote winkelstraat. Hier brachten we nog slenterend wat uurtjes door, waarna we wat lekkers gingen eten. Je moet hier wel goed opletten waar je gaat zitten, de prijzen lopen flink uiteen.
Daarna vonden we het wel welletjes en gingen lekker slapen.

De volgende morgen namen we gebruik van het eenvoudige ontbijt. Het was heel druk in de ontbijtzaal, maar eten was er voldoende.
We namen weer de tram om naar de burcht te gaan. Deze zie je van ver al liggen. Gelukkig was het even zonnig en hebben we een tuin die we gisteren mooi vonden nog even bekeken. Bovenaan bij de burcht besloten we de toren te beklimmen voor een mooi uitzicht. Dit was een behoorlijke klim, maar het uitzicht was de moeite waard. We zagen de Karelsbrug nu van boven en ook het plein en de andere gebouwen.
Voor de terugweg wandelde we door kleine steegjes en langs leuke pleintjes. Hier waren niet zoveel toeristen, en ook in een restaurantje konden we lekkere gebakjes eten voor weinig geld. We wandelden nog een poosje langs de rivier, maar het weer werd weer donker en somber. We besloten dat we genoeg hadden gezien. Bij ons hotel hadden ze een tip gegegeven voor een restaurant. Dat wilden we wel proberen. Bij binnenkomst zagen we grote grilplaten en was het gezellig druk. Een kaart werd ons voorgeschoteld, maar die konden we niet lezen. De ober heeft veel dingen vertaald naar het duits. Zo konden we lekker eten bestellen. Ook de toetjes werden vertaald, en met een volle buik gingen we naar bed.

Ceský ráj en Ceské Švýcarsko 1 mei

We reden naar Ceský ráj waar rotsenstad Prachovsky skaly ligt. Dit is een groot natuurgebied met verschillende rotsensteden. Er zijn wandelroutes uitgezet die we besloten te volgen. Bij de entree hadden we een kaart gekocht hierop hadden we gezien dat we de rode route gingen volgen daarna een stukje groene route. De routes zijn goed aangegeven met kleuren strepen op bomen. Erg overzichtelijk en handig.
We liepen dus hele stukken en zagen mooie uitzichtpunten. we liepen tussen hoge rotsen door of bekeken ze van bovenaf. Op een gegeven moment moesten we een afslag hebben, waar we groen zouden gaan volgen. Maar toen we op het punt waren konden we de route niet vinden. Uiteindelijk gingen we het toch maar vragen. Bleken we echt al honderden meters verder te zijn gelopen. het gebied is niet zo groot en we hadden het verkeerd ingeschat qua afstand. De groene route werd dus een blauwe route, waarna we na een kwartier weer groen konden volgen. Hier lagen nog mooi uitzichtpunten met hele stijle trappen. Moe maar voldaan liepen we terug naar de auto. Daar besloten we door te rijden naar Ceské Švýcarsko, een ander natuurgebied wat we wilden bezoeken.

De groene route werd dus een blauwe route, waarna we na een kwartier weer groen konden volgen. Hier lagen nog mooi uitzichtpunten met hele stijle trappen. Moe maar voldaan liepen we terug naar de auto. Daar besloten we door te rijden naar Ceské Švýcarsko, een ander natuurgebied wat we wilden bezoeken. We hadden in een paar plaastjes gekeken, maar Jetrichovice bleek een leuk klein toeristische plaats te zijn. We hadden hier een paar lokaties bekeken, maar geen van alle sprak ons aan. Uiteindelijk zouden we nog 1 straatje bekijken of daar nog een pension lag, daarna zouden we de beste kiezen. We zagen een bordje langs de weg met zimmer frei, we reden de onverharde weg op en zagen in de verte aan de bosrand een cluster van kleine chaotische huisjes. Bij het aanbellen deed er een man met een handoek om zijn middel open. Enschuldigung! Meine frau kommt. De beste man was aan het douchen. Maar gelukkig hadden ze nog een slaapplaats. In het schemerdonker liepen we naar het huisje wat van ons zou kunnen worden voor 2 nachten. Snel werden we rondgeleid, een keuken, badkamer een slaapkamers. Oja je kunt ook naar boven toe zei de vrouw. Voor 26 euro zou het van ons zijn. Prima zag er goed uit. Bij nadere inspectie bleken we maarliefst 5 slaapkamers te hebben, 2 badkamers, kasten vol met troep, denk hierbij aan handoeken, tafellakens, allerhande serviesgoed en noem maar op. Echt heel grappig. Verder zag het er allemaal niet heel schoon uit, maar ach wat maakt het uit. Snel flanste ik een maaltijd in elkaar en konden we naar bed.

Ceské Švýcarsko 2 mei

In alle rust hebben we geslapen, heerlijk! We stonden dan ook goedgemutst op. In boekjes die ik de vorige avond tussen alle troep had gevonden zat een tsjechisch boekje met bezienswaardigheden. We hadden een plaatje met een mooie waterval gevonden en dat zou vlak bij onze accommodatie moeten zijn. Via de kaart reden we in de richting die we verwachtte dat de waterval zou liggen. Bovenaan een berg zagen we een wandelpad lopen. We besloten deze voor een stuk te volgen, als we niks zagen zouden we weer terug lopen. Bovenaan wierp ik een blik naar beneden, stijl, hoog, veel trappen. Dat wordt een drama om terug omhoog te lopen. Maar het is een erg mooi wandelpad dus we gaan ervoor. Naar beneden waren we dan ook zo. We hoorden een rivier stromen, maar een wateval was hier niet. Wel zagen we een wegwijzerbord, maar ook daar kwamen we niet uit. We besloten een beide richtingen voor een stuk te proberen. hoe mooi het was, maar geen waterval. We gaven de moed maar op en liepen het steile, hoge pad weer terug op.
We volgden de weg met de auto naar Hrensko. Hier zou een bezienswaardigheid moeten liggen, Pravcická brána. Een rotsboog van 16 meter hoog en 26 meter breed. Hij is ontstaan uit zandsteen en uniek. Dat moetn we zien! We vonden het wandelpad, maar je kon hier niet parkeren. DAt moest in het dorpje verderop waarna we de 2 km weer terug moesten lopen naar het pad. En als ik dacht dat we bij het vorige pad veel en alleen maar omhoog moesten lopen, dit was nog wel 3 keer zo ver! Gelukkig wist ik dat niet van te voren en we liepen deze weg. Hij was vrij eenvoudig, maar lang. Uiteindelijk kwamen we bij de boog aan. Wel erg bijzonder om te zien. Bij het restaurant onder de boog namen we frietjes voor wat energie. Daarna liepen we nog naar een uitzichtpung op een paar andere rotsen. Dit was ook erg mooi. De route terug liep gelukkig wat makkelijker. En in Hrensko trakteerden we onszelf weer op een gebakje.

De volgende dag reden we in totaal 8.5 uur naar huis. Onderweg hebben we in Kassel in Duitsland nog naar een thermen zwembad gezwommen, wat een welkome afwisseling was van het rijden.

Wat vond ik ervan na de reis?

Positief:
De eerste reactie bij mensen was, gaan jullie helemaal naar Tsjechie voor maar een week?! Als je dan vertelt dat het net zover is als Oostenrijk kunnen ze het wel begrijpen. Het land is rijk aan mooie natuurparken waar wandelpaden goed zijn aangegeven. (mits je een kaart hebt)
Praag is een mooie stad! Straten met oude gebouwen, de straten hebben vaak kinderkopjes waardoor het echt oud eruit ziet. Veel restaurants waar je lekker kunt eten.

Negatief:
Uitzonderingen daar gelaten vonden we de mensen niet echt vriendelijk. Nee dat zeg ik verkeerd, ze lijken alles negatief te zien wat ze ook uitstralen. Soms voelden we ons als toerist niet echt gewenst. Natuurlijk hebben we ook vriendelijke mensen ontmoet in hotels of zomaar op straat.
Het eten kan goedkoop zijn, maar je moet zeker goed op de kaart kijken voordat je iets te eten besteld.