Kroatië 2012

Met de auto reden we via Zwitserland naar Italië, Kroatië en Slovenië.

3 juni Novi Vinodolski

Via een mooie route kwamen we bij de grens van Kroatie. Vlak voor de grens wisselde we snel nog wat geld om zodat we de tolwegen konden betalen. De grens stelde niet zoveel voor, even gauw in het paspoort bladeren en we konden door. We besloten langs de kust te gaan rijden. Helaas was het al een beetje bewolkt, dus de hele mooie blauwe kleur van het water was er niet. Maar toch was het de moeite waard. In Novi Vinodolski vonden het wel welletjes en besloten een accommodatie te zoeken. Overal stonden bordjes ‘zimmer frei’ ‘sobe’ en ‘appartementi’. Genoeg keuze dus. We hadden er uiteindelijk een gekozen. De kamer was mooi ruim, met een balkon en schoon. Perfect! Het was al etenstijd dus we gingen naar het centrum voor eten. Een bord vol vlees. Lekker! We liepen nog even langs de rotsachtige kust. Er waren kleine strandjes met grind en stenen. Toch lagen er nog genoeg mensen te rusten. We sloten af met een heerlijk groot ijsje.

4 juni Plitvice meren

Het bed lag echt niet lekker. We besloten door te rijden naar het zuiden. Langzaam volgde we de kustroute. We wilden eigenlijk een leuke kustplaats zoeken om een paar dagen te verblijven. Helaas zagen de wolken er dreigend uit, waardoor de zon zich niet liet zien. Na een uur ofzo gereden te hebben besloten we onze plannen om te gooien. Wanneer we echt zon wilden moesten we nog veel verder rijden, dat betekende dat we ook weer dat aantal kilometers weer terug te rijden. Dat kost veel tijd. We besloten om dan maar naar Plitvice meren te rijden. Het zuiden bewaren we voor een volgende vakantie.
We namen bij Karlobag de route 25 door de bergen. Dit was erg hoog met heel veel bochten. Een mooie route. Enkele uren later stonden we bij Plivice Jezera. Na een goed vergelijkend waren onderzoek hadden we een redelijke kamer gevonden. Waarom redelijk en niet goed? Deze man bood internet aan, de meeste niet of voor veel duurder. De kamer zag er wat verouderd uit, en achteraf was het bed vol kuilen. Maar het voordeel was dat we gebruik konden maken van het gasstel en zo ons maaltijd konden maken. Dat scheelt ook weer geld.
We besloten om nog even van de zon te genieten die toch tevoorschijn was komen. Daarna gingen we lekker vroeg slapen.

De volgende morgen werden we gewekt door rinkelend bestek. Het ontbijt stond klaar. Tijdens het ontbijt zagen we dat het goot van de regen. We hadden geen paraplu of regenjack dus we besloten na het ontbijt een paar uurtjes te wachten. En jawel, een uur of 2 later zag het er droger uit. We werden door de man van zimmer frei naar de ingang gereden, hij zou ons ook weer oppicken. Je kunt verschillende routes lopen. We besloten voor de 5 uur durende route ‘H’ te gaan. Dan zouden we het meeste van het park wel gezien moeten hebben. Het beginpunt was na een busritje. Hij begon al mooi bij heldere meren en vergezichten van bergen. Maar de route werd steeds mooier. Helderblauwe meren en watervallen kwamen op ons af. Bij elke hoek wachten we met spanning wat we nu weer zouden zien. Op een gegeven moment kwamen we tussen 2 groepen toeristen in te zitten. De paden zijn niet zo heel breed dus dat was vrij irritant. Want de groepen lopen langzaam en willen met zijn alle tegelijk foto’s maken. We probeerde ze maar snel te passeren. Ik kan me goed voorstellen hoe druk het hier in de zomer of weekend wel kan zijn. Dat is wel erg jammer, want zo kun je niet je eigen tempo aanhouden. Of je moet steeds wachten op andere mensen. Jammer.
Halverwege kwamen we bij een rustplek. We besloten wat hamburgers te eten die eigenlijk niet echt smaakten. Het was hier heel erg druk met een school. We waren dan ook blij dat hun de andere kant op gingen.

We liepen onze route verder. We zagen dat we nog een extra route konden volgen naar de grote waterval. Die wilden we natuurlijk wel zien. Deze was echt groot! We liepen nog naar boven voor een nog beter uitzicht. Prachtig om dat zo te zien. Ik zag dat je nog verder kon lopen om een mooi blik op de meren te werpen. Vanaf deze hoogte zag je goed de kleur van het water. Mooi blauw groen.
Daarna vervolgden we weer onze route. Nog maar 1 berg te gaan en we waren alweer klaar. We hadden de route uiteindelijk in 4.5 uur gelopen. Niet slecht denk ik.
De rest van de middag zaten we weer in de zon die langzaam tevoorschijn kwam.

We waren weer klaar om door te rijden. De volgende morgen pakten we de auto weer in en reden naar Slovenië.

Wat vond ik ervan na de reis?

Positief:

• Er is heel veel te doen!
• Plitvice meren zijn echt prachtig!
• Je kunt overal met duits terrecht
• De zimmer frei kamers zijn echt overal te vinden voor leuke prijzen (wel vergelijken)

Negatief:

• Bij de Plitvice meren zijn de looppaden maar 1 meter breed. Wanneer je iemand wil inhalen (vooral een groep inhalen) dan is dat erg lastig. Je kunt dus niet altijd op je eigen tempo lopen.
• De mooie route langs de kust is echt mooi, maar duurt heel lang. Daarom hebben we besloten het zuiden over te slaan, zodat we nu wat rustiger kunnen reizen.